یونولیت

که تفاوت عمده یونولیت قابل اشتعال و کند سوز در نوع مواد اولیه مصرفی در تولید آنهاست. مواد اولیه مورد استفاده در تولید یونولیت های کند سوز در برابر آتش و حرارت بسیار مقاوم تر از مواد اولیه یونولیت معمولی هستند. علاوه بر کیفیت مواد اولیه، می توان گفت که مهمترین تفاوت این دو نوع یونولیت در این است که وقتی پلاستوفوم های کند سوز از منبع آتش دور می شوند، به طور خودکار خاموش می شوند و اجازه نمی دهند آتش سوزی شود. گسترش می یابد، در حالی که کنترل تک سنگ های معمولی به محض مشتعل شدن دشوار خواهد بود و شعله های آتش به سرعت توسعه می یابد.

یونولیت که از پلی استایرن منبسط شده ساخته شده است، میلیاردها سوراخ هوا در پایه خود دارد. گازها عموماً رسانای بسیار ضعیف گرما هستند. با توجه به اینکه مولکول های آن از یکدیگر دور هستند، در حین انتقال انرژی نمی توانند گرما را به خوبی منتقل کنند. سوراخ های هوایی که در داخل یونولیت یا فوم پلی استایرن قرار دارند به عنوان عایق عمل می کنند و گرما از طریق آنها منتقل نمی شود. به طور کلی، فرآیند انتقال حرارت بین دو طرف فوم پلی استایرن منبسط شده غیرممکن است.

از یونولیت سقفی یکپارچه به عنوان قالب بتنی در سقف های دال یک طرفه یا تیرهای بلوک استفاده می شود. معمولا از یونولیت به صورت مکعب مستطیل و دارای ابعاد 200، 50 و 25 استفاده می شود که تراکم یونولیت سقفی ملاک اصلی تعیین وزن آن است.